3 op de 5 vrouwen heeft een verkrachtingsfantasie!
3 op de 5… voor de statistisch minder onderlegde: dat is 60%, ofwel een meerderheid!
Dit soort statistieken leer je niet op school. (en dat is misschien maar goed ook. Mannen met een wat laag IQ/EQ zouden dit kunnen interpreteren als dat vrouwen ook echt …)
Toen ik dit percentage voor het eerst hoorde vond ik dat best shocking. Ik geloofde het ook niet direct en ben eens voorzichtig gaan verifiëren bij vriendinnen of die wellicht tot de 60%-groep behoren. Gewoon door op een ‘veilig moment’ en goed ingeleid te vragen of zij wellicht ook… En ja hoor! Dus ik ben inmiddels helemaal om en geloof de 60%-statistiek voor de volle 100%.
Uiteraard variëren de fantasieën in de mate van heftigheid, in vorm, in details:
Een groepsverkrachting door een aantal zwaar geschapen negers …, de baas op het werk die de deur op slot doet om vervolgens…, de onbekende vreemdeling die van achter nadert en …Zoveel vrouwen, zoveel smaken! Maar hoezeer de fantasieën inhoudelijk ook verschillen. In essentie zijn ze allen te rubriceren onder de verkrachtingsfantasie.
Taboe
De verkrachtingsfantasie is er één die woont in het land van taboes. Een groot taboe zelfs. Want hoewel dus de meerderheid van de vrouwen de fantasie heeft; het is geen gespreksonderwerp wat tussen de soep en de aardappelen even ter tafel komt. Vrouwen die de fantasie hebben, hebben maar al te vaak gevoelens van schaamte en schuld daarbij. Opvoeding, emancipatie, kerk, normen & waarden… er is in het leven niet veel te vinden dat het gevoel geeft dat deze fantasie erg ‘normaal’ is. En dus zullen vrouwen deze goed verstoppen en doorgaans alleen in de eigen gedachtewereld toelaten.
Verkrachten in Second Life
Maar geheim, of onderdrukt, betekent dus niet dat het er niet is. En in een fantasiewereld als Second Life komt deze onderstroom verscholen achter de avatar tot leven. Second Life biedt als virtuele wereld immers een relatief veilige omgeving om invulling te geven aan dit soort seksuele fantasieën.
Er zijn op Second Life dan ook heel wat sims te vinden gericht op ‘enforced fantasies’. Sims waar soms zelfs een compleet geënsceneerde verkrachting mogelijk is. Inclusief industrieterreinen met grimmige loodsen, uitgebrande auto’s en politiebusjes als decor.
Wenselijkheid..
Met dit soort plekken in SL komen direct ook heel wat discussies los. Over de wenselijkheid daarvan, over grenzen van de betamelijkheid, etc. etc. De verkrachtingsfantasie botst immers met onze collectieve normen en waarden. En dus zijn er ook velen die hier schande over zullen spreken. In Australië zijn zelfs discussies om SL te verbieden vanwege dit soort excessen(?). (zie o.a. dit artikel)
Hoewel ook ik even verbaasd opkeek over de omvang van dit soort sims op SL; verbieden lijkt mij niet slim. Even los van de ‘wenselijkheid’ ervan de vraag: “zijn mensen verantwoordelijk voor hun eigen verlangens?” In mijn beleving niet: je hebt ze of je hebt ze niet. Dus je kiest ze niet. Je kunt alleen kiezen er al dan niet iets mee te doen. Dat wij als mensheid onze verlangens niet altijd begrijpen doet daar niets aan af.
Dus even heel pragmatisch: als vrouwen opgewonden raken van een verkrachtingsfantasie en er zijn voldoende kandidaten die het leuk en opwindend vinden hieraan invulling te geven: Waarom niet?
Want nogmaals, de ‘markt’ voor voor enforced fantasies op SL ligt naar schatting uiteindelijk op zo’n 60% van de vrouwelijke gebruikers :)
Dus een vrouw kan in SL in een romantische bui achterop bij een prins op een wit paard plaatsnemen. Dezelfde vrouw kan op een ander moment, meer in de stemming voor spanning en sensatie, zich vrijwillig laten verkrachten in een politiecel door een corrupte agent. Waarbij zelfs niet uit te sluiten is dat achter deze agent dezelfde persoon zit als bij de ridder op het witte paard. Second Life op zijn best/slechtst :)
Nawoord:
Dit stukje raakt een taboe aan en kan dus heel wat los kan maken. Veel vrouwelijke lezers zullen er zich (soms met lichte opwinding) in herkennen. Interessant is ook dat ik het stukje in mijn 1e leven ook niet in deze vorm zou durven publiceren. Niet zozeer omdat ik er niet over zou willen schrijven. Maar het is in de open wereld van Internet niet altijd ongevaarlijk je naam te verbinden met bepaalde inhoud. Alleen al het gegeven dat elke sollicitant tegenwoordig gegoogled wordt.. (“bijzonder, deze meneer houdt zich bezig met verkrachtingsfantasieën..”)
Daarom is dit stukje ook interessant in het perspectief wat een 2e leven kan toevoegen. Meer openheid, het bespreekbaar maken van taboes…
Voor de geïnteresseerden in dit soort onderwerpen: My Secret Garden (Nancy Friday) is als boek een klassieker over seksuele fantasieën van vrouwen. Grote kans dat je na het lezen van het boek je eigen 'vreemde' fantasie niet zo vreemd meer zal vinden.
