Wanneer je dood gaat trekt je leven als een film aan je voorbij.
Althans dat zeggen 'ze'.
In Second Life werkt dat natuurlijk anders en kun je alles zelf regisseren.
Zo ook het einde van je 2e leven.
Daarom na een heuse trailer bij het begin, nu een filmpje als passend einde voor deze epiloog.
En alle afscheid doet een beetje pijn, dus met een stemmig muziekje eronder...
Met veel plezier en een glimlach kijk ik terug op mijn leven in Second Life. De glimlach met name omdat Second Life een andere kant van onze menselijke soort laat zien.
Alles wat er in het 'echte leven' niet mag zijn, maar wel is, dat vind je in uitvergrote vorm terug in Second Life. Dit leidt wellicht soms tot excessen, maar voor een voyeur / observator is het heerlijk om daar naar te kijken.
De overdaad aan bloot en sex in Second Life is zowel afstotend als heel leuk. Afstotend dat je zoveel sex en bloot ziet dat je er na verloop van tijd compleet ongevoelig voor wordt.
Maar ergens vind ik het ook heel verfrissend om bijvoorbeeld een man met een erecte penis door de stad te zien rennen.
Vooral omdat ik achter deze meneer een brave huisvader verwacht die overdag van 9-5 op kantoor zit. En in de avond uren verscholen achter de avatar helemaal los gaat. Heerlijk! ;-)
Second Life was (en is) op vele gebieden fascinerend, spannend en interessant. Ik heb er een veelheid aan interessante mensen mogen ontmoeten, ben er getrouwd geweest en weer gescheiden... En niet te vergeten de sterren van de hemel gedanst!
En toch is het nieuwtje er inmiddels wel af en heeft Dionysos, ofwel ik, zijn ontdekkingsreis afgerond. En wordt het tijd dit weblog (dat inmiddels al aardig in slaap was gevallen) een keer netjes af te sluiten
"Is almost real real enough" was een van de intrigerende vragen die in de prachtige documentaire A Second Life Odyssey gesteld werd.
Mijn antwoord is uiteindelijk hetzelfde antwoord als dat van Molotov Alva, de maker van de documentaire. En dat antwoord is "Nee". Of meer precies "tijdelijk".
Geur, tast, smaak... het zijn toch elementen die je in Second life gaat missen. En ook mijn armen en schouders werden niet erg blij van al dat getyp achter een beeldscherm.
Dus tijd om af te ronden. Dionysos sluipt heel af en toe nog wel eens deze digitale wereld binnen. Vooral om een uurtje naar Marja te kijken, want sommige plaatjes blijven boeien!
En wanneer de techniek zover komt dat er een 3D versie komt, bij voorkeur met speciale real-life-outfits die geur en tast simuleren.. dan ben ik weer van de partij voor een nieuwe ronde.
Tot dan!?
Dionysos
1 reacties:
Hallo Dionysos,
Mooi geschreven einde over je second life en ik ben trots dat wij een deel samen hebben beleefd,
ik denk er met plezier aan terug!
Dank je wel voor de fijne tijd en zie je in second life!
Kus
Marja
Een reactie posten