Nu valt er op de mooiste plekken in Second Life één ding op. Er is niemand. Nou ja bijna niemand dan... Wie verwacht dat de mooiste plekken automatisch ook de meeste bezoekers zouden trekken komt bedrogen uit!
Zweet Zurroundings: Prachtige wereld, weinig bezoekers...
Waar zijn de bewoners van Second Life dan wel te vinden?
Dansgelegenheden waar je anderen kunt ontmoeten doen het het soms goed. Hangplekken om te chatten ook, als het er maar druk is. Ook sommige winkels hebben veel aanloop. Vooral als er ook iets gratis te halen is…En boven alles is alles dat maar enigzins te maken heeft met sex populair. Sims als 'Sexy Nude Beach', 'Slave Hunt' en 'Rough Love' zijn tjokvol en verzekerd van aanloop. Ook donkere BDSM-clubs of sims die nog heel wat verder gaan dan dat doen het goed in SL. Want je kunt het zo gek niet verzinnen of SL ‘heeft het’...
Nu zou je als buitenstaander kunnen denken dat SL feitelijk een grote sexclub is. Maar dat is SL zeker niet. Iedere bezoeker komt met zijn/haar eigen motieven en eigen behoeftes. En zoekt de gebieden (sims) op die daarop aansluiten.
Maar zo vreemd is de preoccupatie met sex natuurlijk niet… In een virtuele wereld als SL komt alles wat onderdrukt wordt in ‘real life’ in uitvergrote vorm naar boven. En veel van wat met seksuele verlangens en fantasieën te maken heeft zit in de echte wereld in de taboesfeer...
Jos Kessels, columnist in het Eindhovens Dagblad, formuleerde het laatst mooi naar aanleiding van de rellen rondom seksueel misbruik door de Katholieke Kerk: “Seks is een veel te sterke behoefte om zich door een geloof te laten tegenhouden”. En zo houd je ook in een wereld als SL deze mogelijk sterkste energie van onze soort niet tegen. De vraag of dat goed of slecht is dan ook nauwelijks relevant… Het is er… en het zal er zijn. Het is hooguit wat te kanaliseren.
Toch kijk ik soms met een beetje weemoed naar die mooie maar lege sims. De werelden waar de makers duidelijk met liefde en creatieve bezieling aan gewerkt hebben. Deze houden het vaak niet lang vol en verdwijnen na verloop van tijd. Failliet zeg maar. Land kopen op Second Life kost immers geld. Echt geld! En zonder bezoekers geen inkomsten (winkels, reclame, donaties, huisverhuur, etc.) Ofwel: virtuele werelden maar met de harde wetten van de reële economie. En alleen indien er klanten zijn is er een markt, zo heb ik ooit tijdens mijn studie economie ooit geleerd.
Maar genoeg gefilosofeerd… Tijd om maar weer eens één of andere shabby sex-sim te gaan bezoeken… ;-)
1 reacties:
Mooi stukje :-)
Ben net op Second Life en zou ook graag willen bouwen, puur voor het creatieve aspect, maar ben huiverig voor de kosten. Er zijn echt heel mooie werelden inderdaad en alleen al daarom log ik soms in merk ik. . . 'even de zee horen' in one click is toch wel leuk. En ja, het uiten van behoeftes is gemakkelijk en soms goedkoop, maar niet alles hoeft van hogere beschaving te zijn in een echt of virtueel leven :-)
Een reactie posten